Želim da spomenem da smo tadašnje dvije škole nogometa Feniks i Zmajevi spojili u jednu omladinsku školu BRATSTVO i time smo riješili dugogodišnju trakavicu oko djece i loših međuljudskih odnosa, a na tom činu želim se zahvaliti Ademiru Mesiću i Avdi Mahiću koji su u to vrijeme vodili ove dviije nogometne škole. U junu mjesecu 2021. godine kada smo posložili mnogo toga u klubu i počeli gajiti nadu da napadnemo prvo mjesto u Kantonalnoj ligi, nakon svega tada mi se javio moj dugogodišnji prijatelj Šenol Muratagić kojeg je život odveo u daleku Njemačku trbuhom za kruhom. Jedne prilike Šenol mi je predstavio ideju i plan sa grupom pod nazivom Dijaspora, a ja sam se pitao da li je to realno? Na prste jedne ruke mogu nabrojati ljude koji sa takvom strašću vole, doživljavaju i predstavljaju ideje za GNK Bratstvo i Bosansku Krupu. Možete li zamisliti da smo skoro svaku noć visili na telefonu i pričali šta se događalo na dnevoj razini u GNK Bratstvo, razmjenjivali mišljenja, davali ideje, pokušavali sve probleme na najlakši mogući način riješiti? Ono što moram naglasiti jeste da se Šenol i ja nismo uvijek slagali oko nekih stvari ali nikad nije bila dovedena u pitanje suradnja između nas dvojice, vrijeme je uvijek pokazalo ko je u pravu, svako bi priznao svoju grešku i nastavljali smo dalje raditi u interesu kluba.

Quiero mencionar que fusionamos las dos escuelas de fútbol de entonces, Feniks y Zmajevi, en una escuela juvenil, BRATSTVO, y con eso resolvimos la tenia de larga data en torno a los niños y las malas relaciones interpersonales, y por ese acto quiero agradecer a Ademir. Mesić y Avda Mahić, que en ese momento dirigían estas dos escuelas de fútbol. En junio de 2021, cuando arreglamos muchas cosas en el club y comenzamos a esperar atacar el primer lugar en la Liga Cantonal, después de todo, me contactó mi viejo amigo Šenol Muratagić, a quien la vida llevó a la lejana Alemania con un vientre por pan. En una ocasión, Senol me presentó una idea y un plan con un grupo llamado Diáspora, y me pregunté si era realista. Puedo contar con los dedos de una mano a las personas que aman, experimentan y presentan ideas para GNK Bratstvo y Bosanska Krupa con tanta pasión. ¿Te imaginas que estábamos colgados al teléfono casi todas las noches y hablando de lo que sucedía día a día en GNK Bratstvo, intercambiando opiniones, dando ideas, tratando de resolver todos los problemas de la manera más fácil posible?Lo que debo recalcar es que Senol y yo no siempre estuvimos de acuerdo en algunas cosas, pero nunca se cuestionó la cooperación entre los dos, el tiempo siempre demostró quién tenía la razón, todos admitían su error y continuamos trabajando en aras de el club